Een Kamerlid vraagt de minister te laten onderzoeken hoe dit kostenneutraal voor de meeste burgers is in te voeren.

1. Ministerie vraagt een grote, aselecte groep automobilisten of ze hun volledige rij- en parkeerpatroon willen delen. Of ze koopt die data ergens in.

2. Al die bewegingen worden over een kaart gelegd en er wordt uitgerekend hoeveel dit aan parkeergeld zou opleveren, rekening houdend met privéterrein (eigen erf, bij werkgever, bij winkel, etc.)

3. Het verschil wordt uitgerekend wat men voortaan terug krijgt van de motorrijtuigenbelasting. De parkeertarieven worden daarop gebaseerd.

4. De uitkomst van dit onderzoek wordt gebruikt om een mogelijke uitwerking te kiezen.

Bijvoorbeeld:

• Jaarlijks betaal je voor waar je in de openbare ruimte hebt geparkeerd. Al je parkeergeld wordt door een kastje in je auto uitgerekend.

• Tijdens het parkeren geeft het kastje altijd aan of de lokatie herkend is als privéterrein of niet. Als dat laatste onterecht is, geef je dat met een druk op de knop door en je maakt een foto van je geparkeerde auto en die stuur je op naar de Belastingdienst en je vult een formulier erover in.

• Het verschuldigde bedrag komt jaarlijks uit het kastje en wordt uitgelezen door de Belastingdienst. Vaker uit laten lezen is verstandig, als een soort backup.

• Het bedrag wordt vergeleken met wat je sowieso aan wegenbelasting betaalt.

• Stond je auto bijvoorbeeld altijd op eigen erf (thuis en bij werkgever bijvoorbeeld), dan krijg je geld terug (lastenverlichting!). Parkeer je altijd op straat in een woonwijk, dan een kleine naheffing (want laag tarief), parkeer je altijd op straat in oude binnensteden, dan een hoge rekening.

• Scanauto's van handhaving en individuele loslopende handhavers constateren waar auto's worden geparkeerd. Iedereen krijgt standaard een boete die je heel snel ontvangt. De lokatiegegevens van de boete voer je in in het kastje en die geeft dan door dat de naheffing niet nodig is. Dat wordt uitgelezen door de Belastingdienst.

• Bezoekers van buiten Nederland, ludieten, nerds enzo staat het vrij om niet met een kastje te werken maar met een eigen administratie. De administratie stuur je elke maand naar een notaris van keuze of de Belastingdienst. Als je parkeert noteer je plek, aanvangstijd en eindtijd en gegevens van minstens een getuige met handtekening. Bij het verlaten van het land betaalt de bezoeker de parkeerkosten aan de grens en eventuele naheffingen worden verrekend (maar het huren van een kastje of het installeren van de app is makkelijker).

In veel gemeenten zullen burgers vragen of het mogelijk is om een stuk openbare ruimte bij het eigen erf te mogen betrekken om voortaan gratis te kunnen parkeren. Ook zullen mensen hun tuin opofferen om er voortaan in te kunnen parkeren. Kiezen voor een compactere auto of een deelauto wordt zo aantrekkelijker. Iedereen met eigen erf kan extra inkomsten krijgen door het als parkeerterrein te verhuren. Zo komt er openbare ruimte vrij en kunnen parkeerplaatsen opgeheven worden.

Parkeren in de openbare ruimte (en dus autorijden in het algemeen) wordt zo moeilijker. Autobezit wordt niet moeilijker.

Parkeerplaatsen op het terrein van de werkgever worden ook meer waard. Een werkgever zal er dan ook voor kiezen om dat privilege alleen aan sommige werknemers te geven, bijvoorbeeld niet aan werknemers die vlakbij wonen. Nieuwe werknemers die vlakbij wonen en/of beloven niet met de auto te komen zijn goedkoper. Parkeerplaatsen bij bedrijven die nu 's nachts leeg staan worden profijtelijk om te verhuren aan omwonenden zonder eigen erf

En gebrek aan speelplek, fietspaden, groen. Parkeren gaat over alles, zelfs over de autolozen. lees verder

"In 1953 was het gedaan met deze vroege vormen van parkeerregulering. De ANWB en de autominnende lobby wisten de Tweede Kamer zover te krijgen een einde te maken aan de vrijheid van gemeenten om parkeerbelasting te heffen. Straatparkeren was voortaan gratis, zelfs in de historische binnensteden." en de bijbehorende wetswijziging (...) "Pas in de jaren zeventig maakte de Tweede Kamer het weer mogelijk parkeren te beprijzen. Maar toen was gratis parkeren al gestold tot een verworven recht."

"Inmiddels zijn er 8,2 miljoen auto’s in Nederland, daarvoor zijn zo’n 16 miljoen parkeerplekken beschikbaar, die bij elkaar ongeveer 175 vierkante kilometer ruimte innemen – iets meer dan het landoppervlak van de gemeente Amsterdam. Meer dan tweederde van deze parkeerplekken staat op openbare ruimte en 92 procent van die plekken wordt gratis en voor niets aangeboden" op basis van Kennisinstituut voor Mobiliteitsbeleid, 'Sturen in parkeren', pdf

"Sinds de jaren tachtig wordt er steeds minder auto gereden, maar zijn er steeds meer auto’s. Kortom: we staan vaker stil!"